-
1 zaburzenie
n.Gen. pl. -ń (np. psychiczne) disturbance; (np. żołądkowe, mowy) disorder; astron. perturbation; geol. dislocation; zaburzenia emocjonalne psych. affective disorders; zaburzenia łaknienia pat. (np. bulimia, anoreksja) eating disorders; zaburzenia mowy pat. speech impediments l. disorders; zaburzenia procesu myślowego pat. thought disorder; zaburzenia psychiczne/emocjonalne/snu pat. mental/emotional/sleep disorder; zaburzenie czynności dysfunction; zaburzenie osobowości pat. personality disorder; zaburzenie pola geomagnetycznego meteor. magnetic disturbance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaburzenie
-
2 zwichnię|cie
Ⅰ sv ⇒ zwichnąć Ⅱ n 1. Med. dislocation 2. przen. (zaburzenie psychiczne) disturbance- zwichnięcia psychiczne/emocjonalne mental/emotional disturbancesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwichnię|cie
-
3 nerwic|a
f Med. 1. (zaburzenie psychiczne) neurosis- cierpieć a. chorować na nerwicę to suffer from neurosis- nerwica lękowa anxiety neurosis- nerwica natręctw obsessivecompulsive neurosis2. (zaburzenia czynności) neurosis- nerwica żołądka/serca/jelit stomach/cardiac/intestinal neurosisThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nerwic|a
См. также в других словарях:
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
